Een eerste keer voor alles...

Jesse is nu ondertussen al 2 weken thuis. Het gaat beter met hem, zijn been is zich aan het herstellen, maar het ziet er toch naar uit dat het 6 maanden tot een jaar zal duren vooraleer hij volledig gerevalideerd is. Hij heeft zijn Harley ingeruild voor een iets kleinere versie:

Gisteren was het zijn verjaardag (en vandaag opnieuw: volgens de wet is het vandaag, volgens zijn eigen mama was het gisteren dus vieren we het natuurlijk twee keer eh) en heb ik hem een bel gekocht voor op zijn nieuwe aanwinst. Hij gebruikt het uitvoerig! Jacque heeft gisteren haar haren laten knippen voor St. Baldrick's Day. Een organisatie die geld inzamelt en zich inzet voor kanker patiënten. Ze heeft niet enkel een paar centimeter geschonken, maar haar hele hoofd laten scheren. Wat een durf! Ik zou het zelf niet kunnen...
Nico en ik zijn vrijdag naar Prom geweest. Nooit gedacht dat we dat opnieuw zouden doen. We hebben samen 'gechaperoned' zoals ze dat noemen. Was een leuke avond.
De reden voor mijn titel van deze blog is het volgende. Ik word me er echt van bewust hoe dit jaar en het hele verhuizen naar Amerika ik echt besef dat er echt een eerste keer is voor alles: eerste keer zelf rekeningen betalen, zelf mijn belastingen doen, voor de eerste keer naar de ER gaan en in een ziekenhuis worden opgenomen, de eerste keer zelf vakanties boeken, mijn eerste lening aanvragen, een eerste auto kopen, zelf verzekering zoeken, en een eerste keer dat er op mijn auto wordt ingereden!! Zeven maanden rij ik rond met de auto van Nico zijn papa. Nooit problemen mee gehad. Nooit ook maar iets aan de hand gehad. Ik heb nu twee weken mijn eigen, eerste auto, rijdt er toch geen 17 jarige tegen op zeker!! Er is een reden waarom ze in België pas vanaf 18 hun rijbewijs krijgen!! Mijn auto stond netjes geparkeerd aan de kerk wanneer ik buiten kom, er naar toe wandel en denk tot mezelf: 'Nee, dat kan mijn auto niet zijn...' De hele linkerbumper aan de achterkant gewoon volledig geschuurd, gekrast (of hoe ge het ook kunt noemen). Oooeeeeehhhhhhh!!! Nu mag ik mij morgen met de verzekering gaan bemoeien. Het blijft het ene papierwerk na het andere. Gelukkig hebben de mensen hun informatie achter gelaten en krijgen we het hopelijk opgelost. Er is dus echt een eerste keer voor alles.
On the bright side of things, nog maar 5 weken tot het einde van het schooljaar en dan fijn 2 maandjes vakantie. Ben al een reis aan't plannen naar Washington D.C.
Komt hopelijk in orde :).