Thursday, April 12, 2012

Eventful

Het wordt weer eens tijd voor een nieuw blog bericht. Spring Break is ondertussen ook al 2 weken achter de rug. Het was een rustige week met prachtig weer. Heb voor school kunnen werken maar heb ook van de vakantie kunnen genieten. Had War Horse en Hunger Games gekeken. Twee goede films wel. Ben wat in Denver gaan shoppen (H&M) en na wat rondkijken op het internet een auto op't oog gekregen. Ik reed dus nog altijd rond met de auto van Nico zijn papa en het werd stilletjes aan tijd om die terug te geven. Dus zijn we met z'n allen (ik en Nico's ouders) toch maar eens gaan kijken. Na wat kijken, rondrijden, nog eens kijken, nog maar wat nadenken, iemand anders eens laten rijden, hadden we besloten dat het een goed idee was om die auto dan maar te kopen. Geld hadden we nog niet, dus gingen we de auto maandag of dinsdag komen halen. De week erna bleek drukker te zijn dan ik dacht. Van school meteen door naar de kerk om piano te oefenen voor woensdagavond en zondagmorgen. Maandag oefenen, dinsdag oefenen, woensdag spelen en toen was het al donderdag. Nog altijd geen auto gaan halen. Donderdag eindelijk wat tijd om even te bekomen en om half 9 's avonds wacht ik op Nico die van plan is om langs te komen na zijn 'band practice'. Nico zijn mama stuurt mij een bericht en vraagt of Nico bij mij is , want ze moet hem dringend spreken. Krijg ik te horen dat Jesse, Nico zijn papa, een ongeluk heeft gehad met de moto en op spoed ligt. (Alles is ok nu. Heeft een operatie gehad en moet minstens 6 maand revalideren).


 Ik maar mijn trui over mijn pyjama (ja, om half 9 heb ik mijn pyjama al aan) aangedaan en vertrokken met alleen mijn portefeuille en gsm in de hand. Wanneer ik daar aankom, is iedereen al daar. Jacque komt even naar buiten zodat ik in haar plaats naar binnen kan. Jesse heeft veel geluk gehad. Maar goed dat hij een helm ophad: 7 gebroken ribben, een gekneusde long, gebroken enkel, been en knie. Ik ga daar binnen en ik voel me al wat minder goed. Heb al een hele tijd pijn in mijn rug en opeens begon dat nog meer pijn te doen. Komt de 'bone' dokter even binnen (à la Callie Torres maar dan een man en niet zo knap als Avery of Shepherd) en begint even uit te leggen hoe alles wel gebroken is. Ik voel me nog slechter en zeg: Ik ga flauwvallen. Had het amper gezegd of ik was al neergegaan. Voor ik het weet word ik wakker in een ziekenhuisbed naast Jesse. Jong, jong, hoe ik mij schaamde. Nico gans in paniek. Natuurlijk was ik lijkbleek en reageerde ik niet voor een aantal seconden. Eerst zijn papa, dan ik... Maar, alles bleek dan toch in orde te zijn na wat bloeddruk nemen etc. Heeft mij wel schoon $100 gekost. Rond 1 uur waren we daar pas buiten en voelde ik me nog tamelijk slap. Mij de volgende dag maar ziek gemeld en het wat rustig aan gedaan. Jesse gaan bezoeken en 's avonds met Nico toch de auto in Denver gaan halen.




Zaterdag verzekering gekocht, platen gaan halen enzovoort en namiddag Jesse opnieuw gaan bezoeken na zijn operatie aan zijn knie. Zondag was het dan Pasen. Eerst naar de kerk geweest, iets gaan eten met Jacque en dan 's avonds nog maar eens naar het ziekenhuis voor een 'paasfeest'. De familie Myers had overschot van hun eten gebracht en zo hebben we het nog een beetje kunnen vieren.



En maandag was het dan maar weer aan't werk. Ik geef nu elke dag een half uurtje Nederlandse les aan een jongen van mijn klas. Hij kan het heel goed en onthoudt super veel op korte tijd. 's Avonds dan maar mijn belastingen gedaan en het ziekenhuis betaald. Dinsdag heeft Nico met Desperation Band een nieuwe CD uitgebracht. Hier kan je wat demo's beluisteren en de CD kopen: http://itunes.apple.com/us/album/center-of-it-all/id513137095


Woensdag was het DSM (jeugd) en heeft het serieus wat geonweerd. En vandaag na school is Nico langsgekomen, hebben we samen spaghetti gemaakt en zijn we naar Chuck-e-Cheese's geweest (een soort van binnenkermis - voor kleine kinderen wel te verstaan). Was leuk :)


Citaat van de week (een studente in mijn klas in het midden van de les terwijl je niks mag eten in de les):
Studente: "Look at my baby M&M's!" (houdt een kleine m&m omhoog om het mij te laten zien)
Ik: "Why do you even have M&M's right now?"
Studente: "What? It doesn't count. They're not real!"

Ik wou dat ik meer dingen kon onthouden ... :D

Eveline

No comments:

Post a Comment